به گفته متخصصان بیش فعالی یا (ADHD) ناشی از نقصی است که در رشد عصبی- مغزی کودکان وجود دارد. متاسفانه امروزه بیش فعالی آمار بالایی داشته و حدود 8 الی 10 درصد کودکان به این بیماری دچار هستند. به دلیل شیوع بیش از حد این بیماری معمولا همه ی ما دست کم یک کودک بیش فعال را در خانواده یا اقوام خود سراغ داریم. از این رو خانم فروزان بابایی، روانشناس مدافون در این زمینه اطلاعاتی را در اختیار ما قرارداده اند. همراه مدافون باشید.
شیوع بیماری بیش فعالی یا ADHD در پسران شایعتر از دختران میباشد. از این رو با توجه به تحقیقات صورت گرفته ، بیش فعالی در پسران ( مخصوصا در پسران اول خانواده) 3 الی 5 برابر بیشتر از دختران دیده میشود.
جهت دریافت مشاوره روانشناسی آنلاین کلیک کنید.
علت بروز بیش فعالی
علل اصلی اختلال بیش فعالی هنوز کاملا مشخص نیست. با این حال باورهای رایجی درباره علل این اختلال وجود دارد که در ادامه این مقاله به معرفی آن ها خواهیم پرداخت.
- ژنتیک
- مصرف الکل در دوران بارداری
- استعمال دخانیات علی الخصوص سیگار در طول بارداری
- استرس در بارداری
- نارس بودن نوزاد
- مسمومیت های ناشی از سرب
تا به امروز اطلاعات دقیق و علمی در رابطه با مصرف شیرین کننده های مصنوعی با بروز بیش فعالی بدست نیامده است. اما مصرف بیش از حد شیرین کننده های مصنوعی در موارد خاص باعث تشدید بیش فعالی میشود.
پیشنهاد مطالعه | آیا بیش فعالی قابل درمان است؟
انواع مختلف بیش فعالی
به گفته روانشناس مدافون، علائم اختلال بیش فعالی در کودکان به سه حالت خود را نمایان میکنند. این حالت ها عبارتند از:
حالت اول
در برخی موارد کودکان بیش فعال تمرکز کافی و مناسبی نداشته و در مقایسه با همسالان خود کم توجه تر و سر به هوا تر میباشند. این حالت در دختران بیشتر از پسران رویت میشود.
حالت دوم
در دومین حالت بیش فعالی، کودک بسیار فعال و پر جنب و جوش بوده و مدام در حال فعالیت میباشد. در این حالت کودک آرام و قرار نداشته و تمایل شدید به تحرک دارد. این حالت در پسران بیشتر از دختران دیده میشود.
حالت سوم
در حالت سوم که بدترین حالت بیش فعالی محسوب میشود، کودک در کنار پرتحرکی، دچار عدم تمرکز و توجه نیز میشود.
سوالات رایج درباره لجبازی و بیش فعالی کودکان
علائم بیش فعالی در کودکان
کودکانی که درگیر بیش فعالی حالت سوم میباشند، علائمی دارند که این علائم عبارتند از:
- پرخاشگری
- گم کردن وسایل شخصی
- انجام تکالیف بدون توجه کافی
- عدم ارتباط مناسب با دیگران
- پاسخگویی به سوالات معلم پیش از تموم شدن سوال
- این کودکان نمیتوانند در یک صف به درستی بایستند.
- دوستان و همکلاسی های خود را هول میدهند.
- نمیتوانند سر کلاس به راحتی بنشینند
- زمانی که معلم صحبت میکند، صحبت های معلم را قطع میکنند.
علائم و ویژگیهای بیش فعالی از سالهای اولیه رشد یعنی 4 سالگی آغاز میشود. البته در اکثر مواقع بیش فعالی پس از ورود به مدرسه و توسط معلم ها تشخیص داده میشوند. البته دقت نمایید که این علائم باید بیشتر از 6 ماه به صورت مداوم در کودک وجود داشته باشند.
بیش فعالی در کودکان چه عواقبی دارد؟
متاسفانه برخی والدین از قبول اینکه کودکانشان درگیر بیش فعالی هستند سرباز می زنند و کودکان خود را شیطون می نامند. از این رو همواره از مراجعه به پزشک و دادن دارو به کودکان خود خودداری میکنند. البته بهتر است که این والدین بدانند اگر کودکان خود را درمان نکنند، ممکن است در بزرگسالی دچار مشکل شوند. این کودکان در صورت عدم درمان ممکن است افسرده شده و متاسفانه در دوران نوجوانی رفتارهای ضد اجتماعی از خود نشان دهند.
روش های حل مشکل لجبازی در کودکان
راههای درمان بیش فعالی در کودکان
- روان درمانی
- رفتاردرمانی
- مصرف دارو (به تجویز و تایید پزشک)
برای درمان کودکان بیش فعال، خانواده باید همکاری لازم را داشته باشند و به هیچ عنوان از تنبیه بدنی علیه کودکان استفاده نکنند.
با راههای مختلف تربیت فرزند آشنا شوید.
برای کاهش علائم بیش فعالی چه مواد غذایی مصرف کنیم؟
ابتدا دقت کنید که از مصرف شکر، کیک، شیرینی و کافئین خودداری کنید. زیرا این مواد غذایی موجب تشدید علائم بیش فعالی در کودکان میشوند.
مواد غذایی مناسب برای کودکان بیش فعال عبارتند از:
- مصرف کربوهیدرات های پیچیده و سنگین مانند: پرتقال، نارنگی، سیب و گلابی
- مصرف مواد غذایی حاوی اسید چرب امگا3 مانند: تن ماهی، ماهی سفید، گردو، آجیل، روغن زیتون
- مصرف انواع ویتامین ها
- مواد معدنی
منبع: فروزان بابایی، روانشناس آنلاین مدافون
این مقاله توسط تیم تحریریه مدافون تهیه شده است. مقالات این وب سایت پس از تهیه توسط پزشکان و روانشناسان بررسی و تایید می شود. با این حال به یاد داشته باشید که این مقالات صرفا جهت آگاهی و افزایش معلومات شما تهیه شده است.برای درمان حتما به توصیه و تجویز پزشک یا روانشناس خود عمل کنید.
من یک پسردو ساله دارم که یک مقدار جنب و جوشش زیاده. هر جا میرم هی بهم میگن که بیش فعاله. اما خودم این طوری فکر نمیکنم.از دکتر خودش هم پرسیدم گفته که خوبه و مشکلی نداره