کودکان بیش فعال در مدرسه

آیا آدم هایی را می‌شناسید که از این فعالیت به آن فعالیت می‌پردازند؟ چند کار را شروع می‌کنند ولی به ندرت حتی یکی از آن‌ها را تمام می‌کنند، مشکل تمرکز حواس دارند و به نظر می‌رسد به حرف دیگران زیاد توجه نمی‌کنند؟ این افراد ممکن است دچار بیش فعالی باشند که رایج‌ترین علت ارجاع کودکان به مراکز خدمات بهداشت و روان است.

کودکان بیش فعال چه ویژگی‌هایی دارند؟

توجه ندارند

یکی از خصوصیات اولیه افراد بیش فعال، توجه نداشتن است. برای مثال، بی‌نظمی و فراموشکاری در مورد تکالیف درسی یا کاری .

بیش فعالی اختلالی که قابل درمان است.

این کاستی‌ها می‌توانند در تحصیل و همچنین در روابط اجتماعی، اخلال معنا داری ایجاد کنند.در نتیجه اغلب تکالیف را ناتمام می‌گذارند و وقتی دیگری در حال حرف زدن است نمی‌توانند به حرفش گوش دهند.

بیش فعالی

این کودکان اغلب در مدرسه به عنوان یک بچه بی قرار و ناآرام شناخته می‌شوند و بیشتر از چند دقیقه نمی‌توانند یک‌جا بنشینند و آرام بگیرند. این افراد گاهی اوقات به حرف دیگری گوش نمی‌دهند. تکالیف درسی، کتاب‌ها یا وسایل‌شان را فراموش می‌کنند و به قدر کافی به جزییات توجه نمی‌کنند. بیش‌فعالی شامل بی‌قراری، یک‌جا ننشستن برای مدتی طولانی و همیشه در حال تحرک بودن است.

تکانشگری 

جواب دادن به سوال قبل از تمام شدن آن و رعایت نکردن نوبت از دیگر ویژگی‌های این کودکان است که به آن تکانشگری می گوییم.

هر دو گروه از نشانه‌ها یعنی توجه نداشتن و بیش فعالی و تکانشگری باید در فرد وجود داشته باشد تا تشخیص اختلال کمی توجه بیش فعالی بگیرد.

در اینجا نگاهی داریم به علایم بیش فعالی که عبارت است از:

  • توجه نکردن به جزییات یا اشتباه‌های سهوی در تکالیف درسی.مثلا جا انداختن سرکش گ یا دندانه حروفی مثل س در دیکته
  • مشکل داشتن در تداوم توجه (تمرکز نداشتن در جریان یک سخنرانی طولانی)
  • گوش نکردن به حرف‌های کسی که به‌طور مستقیم با شخص در حال حرف زدن است.
  • گم کردن وسایل شخصی یا لوازم التحریر در مدرسه و خانه‌
  • فراموش کردن تکالیف درسی و وظایف روزانه
  • مشکل در مدیریت برنامه
  • وول خوردن در صندلی در اغلب موارد، برخاستن مداوم از روی صندلی و حرکت کردن به صورتی که موجب ناراحتی دیگران می‌شوند
  • از در و دیوار بالا رفتن و دویدن پی در پی
  • پر سر و صدا بودن گویی یک موتور در درون فرد روشن است
  • قادر به سکوت و نشستن طولانی در یک مکان را نداشتن
  • طرد شدگی از طرف همسالان

پیشنهاد مطالعه | درباره بیش فعالی در بزرگسالان بخوانید

اختلال بیش فعالی نتیجه عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی از قبیل محیط خصمانه خانه و تعامل ژن محیط باشد. عوامل محیطی نقش نسبتا کوچکی در ایجاد این اختلال دارند. باید توجه داشت که احتمال تشخیص این اختلال در مورد پسرها سه برابر دخترهاست.

نحوه رفتار با کودکان بیش فعال در مدرسه

در این جا باید به شیوه برخورد با کودکان کم توجه و بیش فعال هم توجه کرد که به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

  • اجازه دهید بارها جایش را عوض کند.
  • کارهایی که لازمه حرکت و فعالیت هست را به وی بسپارید.
  • لحن صدای خود را در برخورد با آن‌ها تغییر دهید.گاهی بلند،گاهی آرام و گاهی معمولی.
  • اجازه دهید این کودکان هنگام صحبت کردن کارهایی را با دست‌شان انجام دهند و مانع نشوید.مانند تا کردن کاغذ،بازی با خاک یا توپ.
  • به کودک مسئولیت بدهید و در کار گروهی شرکت دهید.
  • اعتماد به‌نفس وی را با تشویق کردن و جایزه دادن تقویت کنید.
  • برای افزایش توجه و تمرکز، تمرین‌هایی نظیر اینکه تفاوت‌های بین دو شکل را پیدا کنید به او بدهید.
  • برای کودک داستانی تعریف کنید و بگویید مثلا کلمه مادر چندبار تکرار شده.
  • یک متن بنویسید و به کودک بگویید کلمات نادرست را اصلاح کند.
  • به داستان ضبط شده گوش کند و به‌ او بگویید که داستان را برای شما تعریف کند.
  • از کودک بخواهید یک نقاشی بکشد یا از روی یک نقاشی الگوبرداری کند.
  • اشیا را به کودک نشان دهید،سپس از او‌ بخواهید با چشمان بسته آن‌ها را لمس کند و نام آن را بگوید.
  • متنی را بدون نقطه تهیه کنید و از کودک بخواهید نقطه گذاری کند.
  • از کودک بخواهید تصاویر ناقص را کامل کند.
  • تکرار کلمات و اعداد به ترتیبی که خوانده ‌شده‌است.

اگر کودک شما هم دچار بیش فعالی است، در اپلیکیشن مدافون می‌توانید از بهترین روانشناسان کودک، مشاوره آنلاین دریافت کنید.

به این مطلب چه امتیازی می دهید؟

متوسط امتیاز: 5 / 5. تعداد امتیازدهندگان: 1

هنوز کسی امتیازی ثبت نکرده است

این مقاله توسط تیم تحریریه مدافون تهیه شده است. مقالات این وب سایت پس از تهیه توسط پزشکان و روانشناسان بررسی و تایید می شود. با این حال به یاد داشته باشید که این مقالات صرفا جهت آگاهی و افزایش معلومات شما تهیه شده است.برای درمان حتما به توصیه و تجویز پزشک یا روانشناس خود عمل کنید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *