گاهی اوقات مواد معدنی در مثانه جمع می‌شود، رسوب می‌کند و سنگ‌های کوچکی را تشکیل می‌دهد، در این حالت با مشکل سنگ مثانه روبرو هستیم. سنگ مثانه عارضه ناراحت کننده‌ای است که بیشتر در میان آقایان مسن مشاهده می‌شود، خوشبختانه روش‌های متعددی برای درمان آن وجود دارد.
در اسلایدهای بعدی به بررسی چگونگی تشکیل شدن سنگ مثانه می‌پردازیم و علائم، روش‌های درمان و راه‌های کاهش دادن احتمال ایجاد سنگ مثانه را نیز توضیح می‌دهیم. اگر چه بعضی موارد نادر سنگ مثانه با هیچگونه علائمی همراه نیست، با این حال اگر سنگ از مثانه خارج نشود، ممکن است عوارض متعددی بروز یابد که مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از:
▪️اختلال مزمن در عملکرد مثانه:بیمار گاهی با مشکل تکرر ادرار روبرو می‌شود که دردناک و ناراحت کننده نیز هست.
▪️انسداد کامل خروجی ادرار از مثانه و بروز اختلاس ادراری ناگهانی.
▪️عفونت‌های مجاری ادراری: بیمار با عفونت‌های مکرر روبرو می‌شود.
تعریف: سنگ مثانه یا سیستولیت نتیجه رسوب کردن مواد معدنی در مثانه است. این مواد در صورتی در مثانه جمع می‌شود که مثانه پس از ادرار کردن کاملاً تخلیه نشود. غلظت ادرار باقیمانده به تدریج افزایش می‌یابد و مواد معدنی موجود در محلول تشکیل کریستال می‌دهد. این سنگ‌ها گاهی بسیار کوچک هستند و به راحتی همراه با ادرار دفع می‌شوند، اما بعضی سنگ‌های مثانه در دیواره مثانه یا حالب (لوله کشیده شده از کلیه تا مثانه) گیر می‌کنند. سنگ گیر افتاده به تدریج کریستال‌های معدنی بیشتری را جذب می‌کند و بزرگ و بزرگتر می‌شود. ممکن است سنگ مدتی در مثانه باقی بماند و هیچ علامتی را ایجاد نکند. این سنگ‌ها غالباً هنگام رادیولوژی برحسب تصادف دیده می‌شوند. گاهی اوقات فقط یک سنگ و گاهی گروهی از سنگ‌ها تشکیل می‌شود. شکل سنگ‌ها با هم متفاوت است، بعضی تقریباً کروی شکل هستند و تعدادی شکل نامنظم دارند. بعضی سنگ‌های مثانه آن‌قدر کوچک هستند که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شوند، از طرف دیگر اندازه بعضی سنگ‌ها قابل توجه و بسیار بزرگ است.
منبع: مقاله دکتر محمدرضا نوروزی، سنگ مثانه، علائم و درمان آن
