بسیاری از والدین ممکن است که نگران انحنای پاهای نوزاد یا کودک خود باشند اما اغلب مراجعات خانواده ها جهت انحنای پای کودک خود قبل از سه سالگی نگران کننده نیست. در دوران جنینی به دلیل حالتی که جنین در شکم مادر دارد، پای او تا سن دو سالگی حالت پرانتزی دارد. بعد از دو سالگی پای کودک کم کم از حالت پرانتزی به حالت ضربدری در میآید و بعد از هفت سالگی پاها به حالت صاف در میآید.
این مقاله توسط دکتر نگار اسماعیلی بررسی و تایید شدهاست.
برخی از دلایل پاهای پرانتزی این موارد هستند:
- شکستگی استخوان که به نحو مناسب ترمیم نشود
- رشد غیرعادی استخوان های پا
- دیسپلازی استخوان
- مسمومیت با سرب
- مسمومیت با فلوراید
علائمی که در پاهای پرانتزی مورد توجه پزشک قرار میگیرد:
- یک طرفه بودن و قرنیه نبودن وضعیت دو پا
- پرانتزی بودن پا در سنی که دیگر نباید پرانتزی باشد یعنی پرانتزی بودن پا بعد از سه سالگی و ضربدری بودن آن بعد از 7 سالگی (البته حتی اگر کودک در سن 3 یا 4 سالگی هم دارای پاهای پرانتزی باشد اگر صفحه رشد منظم باشد، باز هم جای نگرانی نیست.)
- بیشتر بودن فاصله پاها در محل زانوها بیش از 5 سانتی متر
- افزایش فاصله بین زانوها (یعنی هر 6 ماه فاصله بین زانوها 1.2 سانتی متر بیشتر شود.)
- نامناسب بودن زاویه بالای صفحه رشد با پایین صفحه رشد
- مشاهده علائم لنگیدن یا علائم ابتلا به بیماری بلانت یا نرمی استخوان
- کمبود ویتامین دی و یا ابتلا به بیماریهای مقاوم به ویتامین D
در اپلیکیشن مدافون، میتوانید در هر ساعتی از شبانه روز از بهترین پزشکان متخصص ارتوپدی مشاوره پزشکی آنلاین دریافت کنید.
به یاد داشته باشید که بعضی از مشکلات دفرمیتی و به هم ریختی فرم پا، لزوما نیاز به اقدام خاصی ندارد، چرا که در 80 درصد موارد، این مشکلات طبیعی است. علاوه براین، ژنتیک در ایجاد پای پرانتزی، کف پای صاف و یا مشکلات ستون فقرات موثر هستند. نکته مهم دیگر این است که اگر در پاهای پرانتزی، کف پای صاف و یا ضربدری، عملکرد کودک یا بزرگسال دچار اختلال نشود، باز هم نیاز به مداخله نیست.
در مقاله زیر درباره صافی کف پا توضیحات کاملی داده ایم. مطالعه آن را به شما توصیه می کنیم همه چیز درباره صافی کف پا
در صورت تشخیص آسیب در پاها، کف پا و یا ستون فقرات، تا سن 3-4 سالگی عموما کار خاصی جز چکاپ نیاز نیست. در مورد صافی کف پا نیز در سن مدرسه اگر کودک دچار مشکل شد، تنها کافی است که یک کفی در کفش خود بگذارد و ورزش مناسب شرایط خود انتخاب کند.
اندازه گیری میزان پرانتزی بودن پاها
یک روش مناسب برای بررسی شدت مشکل، میتواند اندازه گیری فاصله ایجاد شده بین پاها در محل زانو باشد. در صورتی که این فاصله برای کودکان کمتر از 5 سانتی متر باشد، نیاز به نگرانی نیست.
نظارت و سنجش شرایط و حرکت های اصلاحی زانوی پرانتزی، به صورت دوره ای و مراجعه به پزشک میتواند تمام چیزی باشد که برای درمان به آن نیاز است.
در مقاله زیر درباره انواع بیماریهای پا با شما صحبت کردهایم. خواندن این مقاله خالی از فایده نیست. انواع بیماریهای پا
ورزش و صافی کف پا
افرادی که به صافی کف پا مبتلا هستند، از ورزشهایی مانند ورزشهای توپی(فوتبال، والیبال)، ژیمیناستیک و ورزشهای رزمی باید دوری کنند. ورزشهای مناسب برای کف پای صاف عبارتند از شنا و دوچرخه سواری، اسکی و اسکیت.
استفاده از بریس و کفش طبی
واقعیت این است که در منابع ذکر شدهاست که بریس و کفش طبی در اصلاحات مشکلات خفیف تنها 15 درصد موثر است. اما استفاده از بریس و کفش های طبی، در طولانی مدت موجب از بین رفتن اعتماد به نفس کودک میشود. استفاده از این وسایل کمکی در شرایط کف پای صاف در طولانی مدت با توجه به اثر کم درمانی و تاثیر منفی که بر روحیه کودک می گذارد، توصیه نمیشود.
اما در بیماری پاتولوژیک که پای پرانتزی ناشی از کمبود ویتامین دی و یا بیماریهای مقاوم به ویتامین D هست و یا بیماریهایی که موجب پرانتزی شدن پاها میشود مانند بیماری بلانت، موفقیت بریس تا 50 درصد هم میباشد.
استفاده از بریس یا کفش طبی باید توسط پزشک متخصص ارتوپدی انجام شود.
اگر شما هم درباره استفاده از بریس، کفش های طبی، کف پای صاف یا پاهای پرانتزی و ضربدری نظری دارید، خوشحال می شویم که در بخش دیدگاهها، نظر خود را بنویسید.
در مدافون میتوانید به صورت شبانه روزی از بهترین پزشکان و متخصصان کشور مشاوره پزشکی دریافت کنید
منبع: شبکه سلامت
سوالات پزشکی صافی کف پا
بعضی از متخصصان طب فیزیکی معتقد هستند که استفاده از روروئک مضر است و بعضی والدین هم نگران هستند که کودک بعد از راه افتادن روی پنجه راه برود. هنوز هیچ کدام از این موارد اثبات نشدهاست. بنابراین حدود 10-11 ماهگی میتوانید از روروئک استفاده کنید.
بزرگی قوزک پا ناشی از یک استخوان اضافه روی قوزک است. گاهی در سنین 8-9 سالگی ، این استخوان اضافه میتواند باعث صافی کف پا یا تشدید آن شود. توصیه میشود که برای تشخیص استخوان اضافه، در سن 10-11 سالگی، از عکس رادیوگرافی استفاده کنید.
در سنین رشد بین 11 تا 16 سالگی خصوصا در پسرها، به دلیل لگد زدن تاندون جلوی کشکک، صفحه رشد استخوان ساق را بالا میکشد و التهابی در محل ایجاد میکند. این التهاب سبب میشود که استخوان جلوی صفحه رشد برجسته شود. این دردها معمولا در 15-16 سالگی خوب میشود و اگر در سن 21 سالگی هنوز وجود دارد، باید جراحی شده و استخوان اضافه خارج شود.
این مقاله توسط تیم تحریریه مدافون تهیه شده است. مقالات این وب سایت پس از تهیه توسط پزشکان و روانشناسان بررسی و تایید می شود. با این حال به یاد داشته باشید که این مقالات صرفا جهت آگاهی و افزایش معلومات شما تهیه شده است.برای درمان حتما به توصیه و تجویز پزشک یا روانشناس خود عمل کنید.