بیماری میاستنی گراویس یا MG

بیماری میاستنی گراویس یا MG، یکی از بیماری‌های خودایمنی است که در ‌سال‌های اخیر با بیشتر شدن علم نوروماسکولار، بیشتر شناخته ‌شده‌است. بیماری‌های نوروماسکولار بیماری عصبی-عضلانی هستند. بیماری MG از بیماری‌های نادری است که موجب ضعف عضلات خصوصا عضلات ظریف بدن می‌شود. این مقاله به تایید دکتر سجاد اصل فلاح رسیده است.

معنی تحت الفظی این بیماری ضعف عضلانی شدید است. البته این نامگذاری زمانی انجام شده که تصور می ‌شده‌است که علت اصلی این بیماری تنها در عضلات است، در حالی که امروزه می‌دانیم که این بیماری هم عضلانی و هم عصبی است. امروزه با وجود داروهای مختلفی که وجود دارد، این بیماری مثل گذشته سنگین و سخت نیست. در بیماری‌های عصبی-عضلانی در عملکرد اعصابی که به عضله وارد می‌شود، اختلال به وجود می‌آید.

بیماری میاستنی  گراو در 80 درصد موارد با غده تیموس در ارتباط است. این غده در پشت  جناغ قرار دارد. تیموس با سیستم ایمنی در ارتباط است. در بیماری MG، غده تیموس بزرگ و یا در موارد سرطانی می‌شود و این موضوع باعث می‌شود که گیرنده های عصبی در بدن، درست عمل نکنند.

درباره بیماری ام اس (MS) چه می دانید؟ در مقاله زیر دکتر سارا نجفی، درباره این بیماری توضیح داده است:

ام اس چیست؟

شایع‌ترین علائم میاستنی گراویس

ضعف عضلات

در این بیماری عضلاتی که ظریف تر هستند بیشتر درگیر می‌شوند. عضلات چشم، یکی از ظریف ترین عضلات بدن است که معمولا در ابتدای بیماری درگیر می‌شود.

دوبینی و افتادگی پلک

دوبینی و افتادگی پلک، یکی از علائم اصلی و اولیه بیماری میاستنی گراویس است. این دوبینی معمولا با بسته شدن یک چشم از بین می رود. این علائم صبح‌ها کمتر است و با انجام فعالیت در طی روز، بیشتر می‌شود. اما نگران نشوید، افتادگی پلک به تنهایی نمی‌تواند نشانه ابتلا به این بیماری باشد.

خستگی پذیری

خستگی پذیری از دیگر علائم این بیماری است که شخص در هنگامی که صبح از خواب بیدار می‌شود بهتر است اما وقتی فعالیت وی بیشتر می‌شود، علائم او بدتر می‌شود.

ضعف عضلات فک و اختلال بلع

با پیشرفت بیماری ممکن است عضلات سایر قسمت‌های بدن نیز دچار ضعف شود مانند عضلات فک که بیمار بعد از خوردن چند لقمه اول غذا دچار ضعف می‌شود.

مشکل در راه رفتن

مشکل در بالا رفتن از پله

مشکل در تنفس و درگیری تنفسی

در مراحل ابتدایی بیماری ممکن است که در صبح‌ها این علائم وجود نداشته باشد و فقط موقع خستگی وجود داشته باشد اما با شدت گرفتن بیماری ممکن است که این علائم دائم باشد. به‌طور کل علائم این بیماری تغیر زیادی دارند.

آمار ابتلا به بیماری MG

همان‌طور که گفته شد بیماری میاستنی گراو، بیماری نادری است. آمار ابتلا به این بیماری، بین 10 تا 40 نفر از هر 100 هزار نفر است.

راه‌های تشخیص بیماری

شرح حال

 ‌‌مهم‌ترین راه برای تشخیص بیماری میاستنی گراو، بر اساس شرح حال بیمار است. گاهی شرح حال، بر معاینه در این بیماری ارجحیت دارد.

آزمایش خون

با تست آنتی بادی از وجود مواد خاصی در بدن که می‌تواند نشان دهنده وجود این بیماری باشد مطلع می شویم. در کشور ما تنها تست آنتی بادی استیل کولین و آنتی ماسک انجام می‌شود.

تست نوار عصب عضله

در این تست، خستگی پذیری را برای بیمار ایجاد می کنیم، یعنی یک عضله را دائم تحریک می کنیم و از روی منحنی متوجه می شویم که آیا ممکن است که بیمار به میاستنی گراو مبتلا باشد یا خیر.

بررسی غده تیموس

عکس از قفسه سینه برای بررسی اندازه غده تیموس یکی دیگر از راه‌های تشخیص بیماری MG است.

درمان بیماری

با درمان های موجود و درمان هایی که به زودی وارد کشور خواهد شد، کیفیت زندگی بیماران مبتلا به میاستنی گراویس، بالا رفته و می‌توانند زندگی خوب و نرمالی داشته باشند. اکثر بیماران مبتلا به MG به درمان پاسخ می‌دهند. درمان بر اساس شدت بیماری تعیین می‌شود.

• اگر این بیماری برای مدت 2 سال تنها محدود به چشم باشد، احتمال گسترده تر شدن آن، کم است. در این حالت آسان ترین مرحله درمان است و با درمان هایی که علامت درمانی هستند، می‌توانیم با دارو کاری کنیم که علائم کنترل شود.
• اگر سایر عضلات هم درگیر شده باشد، از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می‌شود. این داروها انواع مختلفی مانند کورتون ها را دارد.
• برداشتن غده تیموس در افرادی که تست آنتی بادی مربوطه مثبت شده باشد، یکی دیگر از راه‌های درمان است.
• اگر بیمار دچار مشکل تنفسی یا مشکل بلع شدید شده باشد، در این حالت نیاز به بستری بیمار و حمایت های تنفسی و تعویض خون برای وی انجام شود.

سوالات پرتکرار درباره بیماری میاستنی گراو

اگر درباره بیماری MG سوال دارید در بخش نظرات سوال خود را بنویسید، سعی می کنیم تا حد امکان سوالات شما از پزشکان متخصص مدافون بپرسیم.