شما هم جز آن دسته از افراد هستید که بدون هیچ دلیل خاصی نگران مسائل روزمره هستید؟ همیشه منتظرید که اتفاق بدی بیفتد یا برای چیزهایی مثل سلامتی، پول، خانواده یا مدرسه بیش از حد نگران هستید؟
ممکن است که شما دچار نوعی اختلال اضطراب به نام اختلال اضطراب فراگیر (Generalized Anxiety Disorder) باشید. این اضطراب میتواند باعث شود که زندگی روزمره حالتی دائمی از نگرانی، ترس و وحشت داشته باشد. خوشبختانه اختلال اضطراب فراگیر (اضطراب شناور یا اضطراب منتشر) قابل درمان است.
این مقاله توسط سمانه سیف یان کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، تایید شدهاست.
فروغ معیری راد، روانشناس در مقاله ای درباره اضطراب بیماری توضیحات مفیدی داده است. مطالعه آن را به شما توصیه می کنیم اضطراب بیماری چیست؟
اختلال اضطراب فراگیر چیست
ممکن است خیلی از ما انسانها از داشتن هیجاناتی مانند ترس، خشم، غم و… خوشحال نباشیم. اما جالب است بدانیم اگر سیستم هیجانی انسان به شکل امروزی نبود، بشر نمیتوانست زنده بماند. سیستم هیجانی ما، مانند یک سیستم اطلاعاتی است که همواره در حال اطلاع رسانی به ماست. این اطلاع رسانی ما را از بیرون و درون مان مطلع و به داشتن یک زندگی با کیفیت کمک میکند.
همانطور که گفته شد داشتن اضطراب، بخشی طبیعی از زندگی است. خیلی از ما ممکن است نگران چیزهایی مانند سلامتی، پول یا مشکلات خانوادگی باشیم. اما فردی که دچار اختلال اضطراب فراگیر است، در مورد این چیزها و چیزهای دیگر و گاهی غیرنگران کننده، احساس نگرانی یا اضطراب میکند.
اضطراب فراگیر معمولاً شامل یک احساس مداوم اضطراب یا ترس است که در نحوه زندگی اختلال ایجاد میکند. این اضطراب از نوع اضطراب های گذرا به دلیل رویدادهای استرس زا زندگی نیست. افرادی که با این اختلال زندگی میکنند، برای ماهها و حتی سالها، دلشوره ها و نگرانی های نامعقول را تجربه میکنند.
اختلال اضطراب شناور (فراگیر) در خانمها دو برابر بیشتر از آقایان و بیشتر در بین مادران وجود دارد. این اختلال در صورت پایداری و عدم رسیدگی حتی میتواند موجب آسیب های جدی به جسم شود. این اختلال معمولا از 30 سالگی شروع میشود.
نشانههای اختلال اضطراب فراگیر
- نگرانی زیاد برای کارهای روزمره
- مشکل در کنترل احساسات و نگرانی ها
- نگرانی بیش از آنچه که نیاز است
- تحریکپذیری
- مشکل در تمرکز
- احساس بیقراری و برانگیختگی
- بی صبری
- هول کردن های بی دلیل
- مشکل در خواب
- احساس خستگی
- مشکلات جسمی مانند سردرد، درد عضلانی، معده درد یا دردهای غیر قابل توضیح
- اضطراب و 6 ماه نگرانی مفرط
- تعریق زیاد، احساس سبکی سر یا تنگی نفس
- ادرار زیاد
کودکان و نوجوان و اضطراب فراگیر
کودکان و نوجوانانی که دچار نگرانی های دائم هستند، اغلب در این موارد احساس اضطراب میکنند:
- فعالیت های روزانه، مدرسه، ورزش و کلاس هایی که در آنها شرکت میکنند
- اتفاقاتی مانند زلزله یا جنگ
- سلامت و یا از دست دادن اعضای خانواده
بزرگسالان و نگرانی های دائم
بزرگسالانی که به اضطراب فراگیر مبتلا هستند اغلب در این موارد نگران هستند:
- امنیت شغلی یا کاری خود
- سلامتی خود و دیگر اعضای خانواده
- وضعیت مالی
- سلامت و رفاه فرزندان یا سایر اعضای خانواده
- دیر آمدن اعضای خانواده
- انجام کارهای خانه و سایر مسئولیت
عوامل ایجاد کننده اختلال اضطراب فراگیر
این اضطراب اکثرا ریشه های ژنتیکی دارد. محققان دریافته اند که علل خارجی، مانند تجربه یک رویداد آسیب زا یا قرار گرفتن در یک محیط استرس زا، ممکن است شخص را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اضطراب فراگیر قرار دهد. برای مثال شخصی که در کودکی یکی از والدین خود را از دست داده باشد.
راهکارهای درمان و مقابله با اختلال اضطراب فراگیر
روان درمانی
حساسیت زدایی منظم یا سیستماتیک
در این روش شخص موقعیت هایی که موجب اضطراب میشود را شناسایی و کم کم با آن مواجه میشود. در این شرایط باید بررسی شود که چه عاملی باعث اضطراب میشود ، سپس آن عامل به صورت ریشه ای حل شود.
حساسیت زدایی منظم (Systematic Desensitization) یکی از روش های درمانی در رفتاردرمانی شناختی است که برای درمان اختلالات اضطرابی، اختلال استرس پس از سانحه، فوبیاها و ترس از چیزهایی مانند مار یا عنکبوت استفاده میشود. هدف این درمان تغییر نحوه واکنش به اشیا، افراد یا موقعیت هایی است که باعث ایجاد احساس ترس و اضطراب میشود.
این درمان دارای سه مرحله اصلی است:
- یادگیری راههایی برای شل کردن عضلات خود
- تهیه فهرستی از ترس ها
- قرار دادن خود در معرض ترس ها برای مقابله با آنها
راهکار درمان شناختی رفتاری
همانطور که می دانید افکار و احساسات ما، نقش مهمی در شکل گیری رفتارمان دارند. مثلا اگر شخصی زیاد به سقوط هواپیما فکر کند، طبیعی است که از سفر هوایی بترسد. در این روش، تاکید بر این است که با وجود اینکه کنترل دنیا در دست ما نیست، اما میتوانیم نحوه تفسیر و برخوردمان را تعیین کنیم و آرامش بیشتری برای خودمان رقم بزنیم. درمان شناختی رفتاری کمک میکند که با تغییر الگوهای فکری اضطراب را کنترل و نگرانی های غیر منطقی را کاهش دهیم.
رفتار درمانی شناختی یا Cognitive Behavioral Therapy معمولاً شامل تلاش هایی برای تغییر الگوهای تفکر است. این استراتژی ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- شناخت تحریف هایی که در طرز تفکر ما وجود دارد
- ارزیابی مجدد تفکرات و دیدگاههایمان در پرتو واقعیت
- درک بهتر از رفتار و انگیزه دیگران
- یادگیری مهارت حل مسئله برای رویارویی با موقعیت های دشوار
- کسب اعتماد بیشتر به توانایی های خود
دارو درمانی
در شرایطی تحت نظر روانپزشک ممکن است که برای درمان اختلال اضطراب فراگیر، از دارو استفاده شود. این داروها شامل این موارد هستند:
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی معمولا برای درمان افسردگی استفاده میشوند، اما میتوانند به درمان علائم اضطراب فراگیر نیز کمک کنند. ممکن است چند هفته طول بکشد تا دارو اثر کند. این داروها همچنین ممکن است عوارض جانبی مانند سردرد، حالت تهوع یا مشکل در خواب ایجاد کنند. این عوارض جانبی معمولاً برای اکثر افراد شدید نیستند، بهخصوص اگر دوز کم شروع شود و در طول زمان به آرامی افزایش یابد.
داروهای ضد اضطراب
داروهای آرام بخش ضد اضطراب میتوانند برای مدیریت اشکال شدید اختلال اضطراب فراگیر استفاده شوند. این داروها میتوانند در کاهش سریع اضطراب بسیار مؤثر باشند، اما برخی افراد نسبت به آنها مقاوم هستند و برای رسیدن به همان اثر به دوزهای بالاتری نیاز دارند. حتی برخی افراد به آنها اعتیاد پیدا میکنند. بنابراین، این داروها باید حتما تحت نظر روانپزشک مصرف شود.
بوسپیرون یکی از داروهای ضد اضطراب است که میتواند در درمان اضطراب فراگیر مفید باشد. این دارو آرامبخش نیست و پتانسیل کمتری برای اعتیاد دارد. بوسپیرون باید به مدت 3 تا 4 هفته مصرف شود تا کاملاً مؤثر باشد.
هم روان درمانی و هم دارو درمانی ممکن است که مدتی طول بکشد تا اثر کند.
اگر شما هم دچار اضطراب فراگیر هستید، خوشحال خواهیم شد در بخش دیدگاهها، نظرات خود را ثبت کنید.
این مقاله از وب سایت NIH ترجمه شدهاست.
این مقاله توسط تیم تحریریه مدافون تهیه شده است. مقالات این وب سایت پس از تهیه توسط پزشکان و روانشناسان بررسی و تایید می شود. با این حال به یاد داشته باشید که این مقالات صرفا جهت آگاهی و افزایش معلومات شما تهیه شده است.برای درمان حتما به توصیه و تجویز پزشک یا روانشناس خود عمل کنید.